De eerste wedstrijddagen was zitskiester Linda van Impelen aan het zoeken naar haar vorm, naar vertrouwen. Met twee sterke runs op de reuzenslalom spoelde ze haar twijfel weg. En pakte ze het derde zilver voor de Nederlandse ploeg.
Een val ruim een maand geleden in Canada bracht haar aan het twijfelen. Ze brak een vinger, maar vooral mentaal knakte er iets. Juist in het seizoen dat ze de aansluiting vond bij de wereldtop, een World Cup won en in Pyeongchang mee wilde gaan doen om de medailles, kreeg haar zelfvertrouwen een knauw. Die twijfel nam ze mee naar Zuid-Korea, ze liet de afdaling nog schieten en zag de Super G en supercombinatie echt als onderdelen om aan dat vertrouwen te werken.
Knop omzetten
Vanmorgen stond de 32-jarige Brabantse ineens totaal anders aan de start. “Ik heb het er ontzettend moeilijk mee gehad om de knop om te zetten, om weer voluit te durven gaan. Ik denk serieus dat het heeft geholpen dat dit mijn favoriete onderdeel is. Dat is denk ik ook waarom de knop vandaag om te zettend was”, lacht ze. “Met de snelle disciplines was er gewoon teveel twijfel, dat zag je ook in mijn skiën. Dat lukte niet zoals het vandaag ging. Maar zodra ik op de ski voor de reuzenslalom sta, gaf me dat een enorme geruststelling.” Met een schaterlach voegt ze eraan toe: “Dat ik er dit heb uit kunnen halen, snap ik zelf ook niet.”
Van Impelen verwacht dat ‘de crash’ nu uit haar hoofd is. Ze zegt: “Ik mag het hopen, ja! Ik heb echt nog wel wat trainingen nodig voor de snelle disciplines, maar daar heb ik nu weer trainingen voor. Ik hoef het nu niet meteen in een wedstrijd op het hoogste niveau te laten zien. Dit geeft veel vertrouwen en dat komt er voor de snelle disciplines ook wel weer.”
Teleurstelling
Waar bij Van Impelen de tranen van vreugde rijkelijk vloeiden, was er frustratie voor Jeroen Kampschreur. De paralympisch kampioen op de supercombinatie klokte de snelste tijd in de eerste run, maar werd gediskwalificeerd nadat hij het laatste poortje miste. “Het gebeurde in een fractie van een seconde, dacht dat ik een super-run neer had gezet. En hoe ik dat laatste poortje heb gemist? Geen idee”, verzuchtte de zitskiër. “Het is enorm balen dat ik weet dat ik de snelste ben en niet die medaille op kan halen. Toen ik zag dat het publiek niet juichte, wist ik wel dat er iets mis was.”
Jeffrey Stuut zette bij de staande skiërs zijn beste prestatie van deze Spelen neer; hij werd twaalfde. Zitskiër Niels de Langen miste een poortje en finishte dus niet.
(Tekst: Robin Wubben/ParaWatcher)