Jeroen Kampschreur is er op de slalom niet in geslaagd om zijn goede uitgangspositie om te zetten in een overwinning. Na de snelste tijd in de eerste run ging hij in de tweede omloop onderuit. Weg medaille, weg goud. Wat de 18-jarige zitskiër rest, is zijn rol als vlaggendrager tijdens de sluitingsceremonie.
Na de finish verraste chef de mission Esther Vergeer Kampschreur met het erebaantje tijdens de sluitingsceremonie van morgen. Dan zal hij de Nederlandse ploeg het Olympisch Stadion in leiden. Vergeer roemt zijn instelling. "Wat Jeroen heeft laten zien, is geweldig. Hij won de allereerste paralympische skimedaille voor Nederland. En hij straalt uit waar TeamNL voor staat: hij is jong, ambitieus en heeft lef."
Domme pech
De teleurstelling na het missen van goud was echter zeker aanwezig. Landgenoten Jeffrey Stuut en Niels de Langen gingen al in de eerste slalomrun onderuit, Kampschreur volgde dit slechte voorbeeld in de tweede run. “Het is domme pech”, zuchtte hij. "De omstandigheden waren ontzettend zwaar, de bochten waren al behoorlijk uitgesleten, waardoor ik niet de lijnen kon skiën die ik wilde. Ik was aan het stuiteren, kwam op een ijsplaat terecht en was weg. Of daar iets aan te doen was? Nee, eigenlijk niet. Ik ging superhard, vol risico en dan hoort vallen erbij."
Tranen
Ook bij collega-zitskiër De Langen vloeiden er tranen. "Ik had veel meer verwacht van de slalom", zei hij na de eerste run. "Ik had het idee dat ik hier een goed resultaat neer kon zetten, dat ik misschien wel mee kon doen om de medailles. Het zal wel een tijdje gaan duren voor ik deze teleurstelling verwerkt heb." Bij Stuut ging dat verwerken iets sneller: "Ik heb een heel moeilijk seizoen gehad, hier in PyeongChang ging het eindelijk weer steeds een beetje beter. Ik moet de positieve punten meenemen en keihard gaan trainen."
Blijdschap
Ondanks het gemiste goud, net als op de reuzenslalom, overheerst bij Kampschreur de grote blijdschap om het gewonnen goud op de supercombinatie. "Van mezelf weet ik dat ik het kan. Ik denk dat we gewoon naar de volgende Spelen moeten kijken. En er zitten nog twee WK’s tussen en heel veel World Cups. Ik heb goede Spelen gehad, goud binnengehaald. Dat was wat ik wilde: goed skiën, een medaille, liefst een gouden. En dat is gelukt. Dat zoiets als Nederlander lukt in het alpineskiën, is wel heel cool."
Het omgaan met de druk, presteren op het hoogste podium, is wat Kampschreur meeneemt naar de toekomst. "Ik heb bewezen dat ik dat kan. Als 18-jarige youngster kan ik de elite aan, dat is geweldig. Nu even lekker feesten en vakantie vieren."
(Tekst: Robin Wubben/ParaWatcher)