'Politiek doet ertoe!'

25 januari 2018 - Redactie Support Magazine

Zondagskind Otwin van Dijk fietst onbezorgd door het leven. Als hij tijdens de vakantie met zijn toenmalige vriendin gaat zwemmen in een Oostenrijks meer gaat het mis. Hij loopt een hoge dwarslaesie op. Na een intensieve revalidatie pakt hij zijn leven weer op, maar wordt hierin regelmatig belemmerd door wetten en regels. Daar wil hij verandering in brengen. In de Tweede Kamer zet hij zich in voor het VN-verdrag en het PGB. Ook als burgemeester van gemeente Oude IJsselstreek is hij voorstander van eigen regie.

Duiven is de gemeente waar Otwin van Dijk (42) opgroeit. Hij is, zoals hij zelf zegt, een echt zondagskind. Hij komt uit een fijn gezin, kon goed leren, was sportief, speelde piano en was in trek bij de meisjes. "Alles zat altijd mee. Ik was wel betrokken bij kinderen die het moeilijker hadden, financieel of zoals een meisje op de middelbare school dat in een rolstoel zat, maar ik had tot die tijd niets aan den lijve ondervonden."

Ontkenning

De welbespraakte burgemeester vervolgt zijn verhaal. "Op mijn 18de ging ik met mijn toenmalige vriendin naar Oostenrijk op vakantie. Het was een warme dag en we gingen zwemmen. Ik was absoluut geen waaghals dus liet ik me gewoon rustig het water in glijden. Mijn hoofd raakte een zandbank. Ik zag de zon schitteren door het water, voelde geen pijn, was ook niet bang om te verdrinken, vond het alleen heel gek dat ik mijn benen niet onder mijn lichaam kreeg. Mijn vriendin tilde me omhoog. Ik had nog nooit van een dwarslaesie gehoord, maar zij wel.

Al snel kwam er een Nederlandse huisarts naar ons toe en diezelfde dag ben ik in Oostenrijk geopereerd. Terug in Nederland ging ik voor revalidatie naar de Maartenskliniek. De eerste maanden zat ik echt in een ontkenningsfase. Wanneer de arts bij me kwam om te vertellen dat ik nooit meer zou kunnen lopen zei ik: 'Ga maar naar het volgende bed om daar je verhaal te doen. Over een maand loop ik hier gewoon weer de deur uit.' Toen ik me realiseerde dat mijn situatie minder tijdelijk was, heb ik 24 uur lang tranen met tuiten gehuild. Dit kon niet waar zijn. Ik was een zondagskind. Natuurlijk kon ik wel blijven jammeren, maar daar schoot niemand iets mee op."

Benieuwd naar de rest van het interview met Otwin van Dijk? Je kunt het gehele artikel vinden in de nieuwe februari-editie van Support Magazine, waar je een gratis proefnummer van aan kunt vragen. Meteen een abonnement nemen kan natuurlijk ook.

Altijd op de hoogte blijven?