Domino. Een simpel spelletje domino. Dat hield de Britse rolstoelcurler Hugh Nibloe om zijn leven weer op de rit te krijgen nadat hij de diagnose multiple sclerose (MS) kreeg. "Het gaf me het vertrouwen om voor curling te gaan toen ik ervoor werd gevraagd", erkent hij. "Ik heb nu meer zelfvertrouwen dan ooit."
"Toen ik de diagnose MS kreeg, raakte ik aan huis gekluisterd. Niet omdat dat moest, maar omdat ik het geestelijk niet aankon. Ik wilde niet naar buiten, zat hele dagen binnen en werd met de dag depressiever. Tot ik op een zekere donderdag naar het buurthuis ging om een spelletje domino te spelen. Dat vond ik zo leuk dat ik het bleef doen. Het hield me sociaal actief en heeft me gered."
Nibloe – Shug voor vrienden – is de nieuwkomer in het Britse curlingteam, dat vier jaar geleden nog brons won op de Paralympische Spelen in Sochi. De 36-jarige Brit bezocht Sochi 2014 als onderdeel van een inspiratieprogramma en zette daarna zijn zinnen op deelname tijdens Beijing 2022. Nibloe loopt echter voor op schema. Vier jaar om precies te zijn. Voor Pyeongchang stelde Groot-Brittannië geen medailledoel aan de curlers. Dat bleek terecht: de halve finales en dus de strijd om de medailles werd niet gehaald.
Dwangstoornis
Naast MS heeft Nibloe ook een lichte dwangstoornis, zegt hij met een lach: "Ik heb best wel OCD (obsessieve compulsieve stoornis, red.). Ik hou ervan dat dingen op hun plaats liggen. Dat doe ik ook met domino: ik loop de nummers van de stenen langs, leg ze op volgorde. Terwijl de meeste spelers de stenen gewoon willekeurig op hun plankje zetten."
Nog voor de wedstrijden in Pyeongchang begonnen, was de strijd voor Nibloe al begonnen. "Ik moet en zal altijd hetzelfde hoekje hebben in de kleedkamer", zegt hij. "Als iemand anders daar wil zitten, zeg ik 'nee'. Alles moet op zijn plek liggen of zitten. Ik zelf ook. Een tikje OCD, een tikje bijgeloof."
- Vermoeidheid
- De grootste uitdaging voor Nibloe is om de vermoeidheid die bij MS hoort te bestrijden. Zeker nu hij op de Paralympische Spelen twee wedstrijden per dag moest afwerken. "Energiebeparing is de sleutel", legt hij uit. "Ik heb de afgelopen jaren een fitnessprogramma gevolgd, ben nu fitter dan toen ik jong was en rondliep."
- En hoewel curling nou niet de meest intensieve sport lijkt, vraagt het fysiek én mentaal veel. Na het vierde van de acht ends is er een pauze. Tijd om de energie aan te vullen. Ook voor Nibloe: "Iedereen heeft zo zijn eigen gewoonte. Een mueslireep, gedroogd fruit en noten, chocola of wat koekjes van thuis. Wat ik eet? Ik ben een echte bananenman", lacht hij. "Ik kauw zelfs tijdens de wedstrijd op een banaan als het kan. Ach ja, zo heeft iedereen wel wat."
Curling in Pyeongchang. Foto: Sunjoo Kim.